Bondscoach Vanthourenhout helder over Olympische Spelen: 'Evenepoel en Van Aert mee, Tarling topfavoriet'

Bondscoach Vanthourenhout helder over Olympische Spelen: ‘Evenepoel en Van Aert mee, Tarling topfavoriet’

Komende zomer staan de Olympische Spelen in Parijs op het programma. In aanloop naar dat evenement heeft de Belgische Bondscoach Sven Vanthourenhout opties te over wat betreft het samenstellen van zijn selectie. Zeker gezien de Belgische ploeg de wegrit maar met vier renners zal verrijden, waarvan er ook twee de tijdrit moeten rijden. Vanthourenhout blikte in gesprek met Het Nieuwsblad alvast vooruit op de medaillekansen van België, al wees hij voor de tijdrit ook al de grootste pretendent aan: ‘Tarling is favoriet.’

Dat de selectie van de Belgen kan zorgen voor een veelvoud aan keuzes, maar daarmee ook luxeproblemen, bleek afgelopen augustus bij het wereldkampioenschap in Glasgow. Daar stonden Remco Evenepoel, Wout van Aert en Jasper Philipsen allen met ambities aan de start. Van Aert werd tweede, Evenepoel en Philipsen kwamen er niet aan te pas. Eenzelfde situatie lonkt komende zomer. Met name de tijdritplekken lijken al vergeven aan Van Aert en Evenepoel. Philipsen zou ook graag rijden en kan in de sprint een extra troefkaart opleveren.

‘Als Wout en Remco gezond blijven in juni en juli, rijden zij de tijdrit en de wegrit’

Met name in de tijdrit hebben de Belgen meteen twee absolute kanshebbers op het goud. Dat beaamt Vanthourenhout als geen ander. ‘Wout en Remco hebben aangetoond in de tijdrit alle terreinen aan te kunnen. Dit is een vlak parcours, met een klein knikje her en der. Ze hebben allebei hun ambitie uitgesproken en willen meedoen. Dan is het werk als bondscoach niet zo moeilijk.’ Voor de absolute favorietenrol wijst hij echter een Brit aan. ‘Josh Tarling is de topfavoriet. Als je kijkt naar zijn ontwikkeling in korte tijd én de focus die de Britten op de Spelen leggen, dan is hij topfavoriet’, stelt hij over de nog piepjonge Tarling.

Dan de wegrit. Deze is boven de 270 kilometer in lengte en herbergt een kasseiklim van ongeveer een kilometer. De Butte Montmartre, onderdeel van een lokale ronde van achttien kilometer, moet dus talloze keren overwonnen worden, een laatste keer op ongeveer tien kilometer van de meet. Vanthourenhout verwacht twee scenario’s: ‘Of de koers is al heel snel chaotisch, vanwege de vele bochten en het klimmetje erin. Of de koers barst pas in de laatste ronde los, op de laatste beklimming en krijgt na een saai verloop een spannende ontknoping.’ Hierin kan Philipsen een troefkaart zijn, maar Vanthourenhout is duidelijk over de aanwezigheid van Van Aert en Evenepoel: ‘Als zij gezond blijven, rijden zij de wegrit en de tijdrit, waarin ze kansen hebben op medailles.’